محصول حیات ............. از نیایش های شهید دکتر مصطفی چمران
کلیدواژه ها: محصول حیات ، نیایش ، شهید دکتر مصطفی چمران ، نیمه های شب ، سکوت مرموز ، مناجات ، اسرار ناگفتنی ، عمق کهکشانها ، صعود ، عالم بی نهایت ، مرزهای علم ، وادی فضا ، خدا ، راه شهادت ، امید حیات ، امید استخلاص ، دردها و غمها ، اشک ، عصاره حیات انسان ، آتش عشق ، شدت درد ، شوق زیبایی ، ذوق عرفانی ، روح ، عصاره وجود ، زیباترین محصول حیات ، محصول عمرم ، سند قلب ، نمکزار زمین ، رعد ، طوفان حوادث ، محو عالم ، فریاد ، دریچه ای پرافتخار ، تحمل درد ، عشق و ذوق
خوش دارم که در نیمه های شب ، در سکوت مرموز آسمان و زمین به مناجات برخیزم . با ستارگان بخوانم و قلب خود را به اسرار ناگفتنی آسمان بگشایم . آرام آرام به عمق کهکشانها صعود نمایم محو عالم بی نهایت شوم از مرزهای علم وجود درگذرم و در وادی فضا غوطه ور شوم و جز خدا چیزی را احساس نکنم .
ای خدای بزرگ ، تو را شکر می کنم که راه شهادت را برمن گشودی و دریچه ای پرافتخار از این دنیای خاکی به سوی آسمانها باز کردی و لذت بخش ترین امید حیاتم را در اختیارم گذاشتی و به امید استخلاص تحمل همه دردها و غمها را میسر کردی .
خدایا ، تو را شکر می کنم که اشک را آفریدی که عصاره حیات انسان است . آنگاه که در آتش عشق می سوزم یا در شدت درد می گدازم یا در شوق زیبایی و ذوق عرفانی آب شوم و سراپای وجودم روح می شود ؛ لطف می شود ، عشق می شود ، سوز می شود و عصاره ی وجودم به صورت اشک آب می شود ، به عنوان زیباترین محصول حیاتم که وجهی به عشق و ذوق دارد و و جهی دیگر به غم و درد ، بر دامان وجودم می چکد .
اگر خدای بزرگ از من سندی بطلبد ، قلبم را ارائه خواهم داد . اگر محصول عمرم را بطلبد اشک را تقدیم خواهم کرد .
خدایا تو مرا اشک کردی که همچون باران به نمکزار زمین ببارم .
تو مرا فریاد کردی که همچون رعد در میان طوفان حوادث بغرّم .